Beste vrienden,

Het wordt weer de laatste of voorlaatste keer van de blog voor dit jaar.

Allereerst zie je een foto van een gedeelte van de explorergroep. Een tijdopname gemaakt in het Al Bidda park. We komen weer samen begin januari 2014. Het lukte niet meer dit jaar. Ik had te weinig tijd en Orianne was al in Frankrijk.

De volgende foto is het Woqod tankstation vlak bij mijn appartement. Meestal ga ik boodschappen doen in de city center mall, doch als ik iets vergeten ben, of gewoon limonade of de krant wil, kan ik even daarheen lopen. Woqod heeft een keten benzinestations in Qatar. Doch je moet een beetje nadenken om op tijd te tanken. Je komt niet "zo maar" overal benzinepompen tegen. Ondanks dat ze zo veel olie hebben ja. Wellicht is er nog zo'n overheidsbedrijf, maar het blijft een beperkt aantal stations. Benzine wel tegen 20 cent de liter voor Euro 95. Je kunt ook Euro 90 en en Euro 98 krijgen. Die euro 90 is nog goedkoper natuurlijk.

Ga maar eens een Woqod zoeken in Nederland of België. Neen geen Esso, Shell, BP e.d. hier. Er zijn wel joint ventures met bepaalde van die maatschappijen (Shell en BP geloof ik) voor oliewinning in Dukhan, en met Maersk Oil voor oliewinning voor de kust, doch die verkopen niet lokaal.

Dan verder even inhaken op onlangs gestelde vragen van post sturen en versturen naar Qatar (naar mij). Er is een hoofdpostkantoor met postbussen in het stadscentrum. Daar kun je post laten aankomen en ook versturen. EC Harris, de firma waarvoor ik, via moedermaatschappij Arcadis, werk heeft zo'n postbus. Ook de eigenaar van het gebouw waarin ik woon heeft een postbus. De eigenaar van zo'n postbus moet die post zelf gaan halen en brengen op dat hoofdpostkantoor. Er is geen postbode, zowel niet op de fiets als in de bestelauto. Ik moet dat hoofdpostkantoor nog eens verkennen, is vast heel interessant. Het duurt trouwens wel even eer de post vanuit dat hoofdpostkantoor naar de luchthaven gaat en dan naar Nederland en België... Dat kost trouwens 3 rial porto voor een normale brief, en dat is 60 cent, met air mail mag ik hopen. 

Doch al die appartementen in gebouwen hebben geen brievenbussen en om steeds mijn post via de appartementsgebouw eigenaar te laten aankomen, voel ik ook niet zo veel. Die zit op grote hoeveelheden van anderen ook helemaal niet te wachten! Het is trouwens ook niet zo'n postland. Een overblijfsel uit het verleden toen alles niet echt goed bereikbaar was (geen telefoon, geen radio, geen TV, geen krant en ook geen post). Dat van die ontbrekende adressen waarover ik sprak heeft daar ook heel veel mee te maken. Pas toegekende adressen worden geloof ik nu vooral kadastraal gebruikt of voor hulpdiensten en men hoopt later ook om de weg te vinden. Dat wil overigens niet zeggen dat je niet je hart zou kunnen ophalen aan postzegels van Qatar, die zijn heel fleurrijk, met en zonder emir erop. Misschien worden die dingen vooral verzameld. Wellicht geldt dat ook voor postzegels van de Verenigde Arabische Emiraten, daar was hier laatst een tentoonstelling van. TNT en UPS schijnen hier ook te zijn, ik heb ze echter nog niet in het straatbeeld gezien.

Dan ben ik naar de tentoonstelling geweest van de wat abstracte kunstenaar Damian Hirst. De Wikipedia schrijft het volgende over hem:

Damien Hirst (Bristol, 7 juni 1965) is een Brits kunstenaar. Hij is een van de belangrijkste leden van een groep die later onder de naam Young British Artists (YBA) bekend is geworden. Zijn doorbraak kwam in 1988 tijdens een tentoonstelling genaamd Freeze (bevroren) in een leegstaand Londens havenpand. Deze groep werd bekend door de aankopen van de Britse kunstverzamelaar Charles Saatchi.

Het gaat dus vooral over bollen op grote vlakken (zie het museum zelf), grote collecties medicijnen in RVS kasten, dwarsdoorsneden van dieren, vissen op sterk water in kasten, een mensen- en kinderschedel bedekt met edelstenen en nog wat bizarre dingen. Wel leuk om te zien. Is trouwens voor het eerst dat veel van deze zaken samen worden gebracht in één tentoonstelling. Ook nu weer gratis en dat museum ligt naast het Museum of Islamic Art. De tentoonstelling duurt tot half januari 2014, ik weer niet wat ze erna met het gebouw gaan doen. Het zit immers vol met Hirst bollen.

Verder heb ik nog wat foto's genomen van weer zo'n folly, de theepot. We hadden de koffiepot op de Al Corniche al eens op de foto (je zou trouwens denken dat dat de theepot is), de echte theepot staat bij het Museum of Islamic Art. Er zit van achteren trouwens een deurtje in, het zal mij benieuwen wat er binnen te doen is.

Terug gelopen via de Souq. Je krijgt daar wat gemakkelijker een taxi. Daar stond weer een oldtimer, een Ford pickup. Dat is gewoon een soort wisselende tentoonstelling dat dergelijke oldtimers daar een of meerdere dagen worden geparkeerd. Wellicht vinden de Qatar's achteraf dat ze wat weinig van dat spul bewaard hebben. Dergelijke auto's die tentoongesteld worden hebben natuurlijk wel veel hier rondgereden.

Overmorgen voor kerstverlof naar huis.... Veel indrukken opgedaan. Explorerscouts uit de UK, Libanon, Brazilië, Indonesië, de Filipijnen en Australië. Collega's bij EC Harris en Jacobs uit de UK, Griekenland, Italië, Australië, Nieuw Zeeland, India, Pakistan, de Filipijnen, Afrika, Mexico en Brazilië. Om de landen eens te noemen die ik onthouden heb. In het Midden Oosten komt de hele wereld elkaar tegen....

Wordt ongetwijfeld vervolgd....