Weer wat nieuwe dingen voor de blog!

Zo tijdens de scouting afgelopen week weer 2 nieuwe explorer scouts mogen verwelkomen. We worden echt internationaal, er is weer een nationaliteit bij. Volgende week zijn we op kamp in Al Khor en daar zijn we met maar liefst 8 explorers, 7 jongens, 1 meisje en 2 leiders. Dat wordt onder meer Geo Cachen, een normale speurtocht. Een activiteit met de "vrienden van het milieu", Orianne had er goede contacten mee. De explorers zijn nu druk alles aan het voorbereiden. Morgen moet ik nog even tolken bij de scouts in de DESS school, er zit een Nederlands meisje dat het tolkeninsigne wil halen, die hoeft maar tegen mij in de moedertaal te praten. Krijg ik ook gelijk de kampmaterialen mee.

Verder deze keer nog wat plaatjes van het Al Bidda Park. Enkele mooie waterpartijen die je echt moet gaan opzoeken, je ziet ze zo niet liggen. We komen wel eens vaker in dit park bijeen. Er ligt daar ook een gelegenheid voor traditionele ambachten, alleen het Engels had nog iets beter gekund: "Date of Establish". Maar ja in een bepaald zwembad hangt op dat: "The childrenS are not allowed to swim without supervision from adults of zoiets en nog meer van dat fraaie Engels. Maar ja we hebben het allemaal moeten leren! Volgende keer een verslag van ons kamp denk ik.

National Sports Day.

Een van de nationale feestdagen van Qatar is National Sports Day op 11 februari. Deze keer dus op een dinsdag. Het is een van die in onze ogen wat kunstmatige feestdagen die Qatar heeft. De emir wil geloof ik dat iedereen wat meer aan lichaamsbeweging doet. Obesitas (dikbuikigheid) komt in de Arabische wereld veel voor. Gelukkig valt het bij mij wel mee.... ha ha. De vlam van de Aziatische spelen wordt op die dag weer opnieuw ontstoken op de fakkel van Aspire Park. Ik ben niet helemaal tot daar geweest, ik heb nog geen eigen auto en voor even met de taxi heen en weer is het toch ook weer wat veel gedoe. Maar op en rond de Al Corniche zou ook veel te doen zijn, dus ik ben maar eens gaan wandelen! Dat is ook beweging die de emir graag ziet! De top van het World Trade Center heeft trouwens ook een gelegenheidsfakkeltje gekregen!

Allereerst staat er in de buurt van mijn woontoren sinds kort een reclame op een bushalte dat je vooral je straat en huisnummer moet onthouden. Dat is goed voor in volgorde van belangrijkheid, de postbezorging (nooit gezien hier), de pizzaboer (dat is de enige die hier op een brommer rijdt trouwens) , de ambulance en de brandweer. Overigens hebben die straten ook nummers, die vrijwel niemand weet en gebruikt, doch ook gewone straatnamen. En er wordt ook nog gerefereerd aan gebouwen die erin staan en zelfs vorige gebruikers daarvan. Als dat maar niet bijdraagt aan extra verwarring! Dan komt er ook een nieuw bouwwerk bijna klaar voor de regering, weer zo'n reus van een gebouw.

Iets anders leuks is de West- Bay bus. Een zwarte korte touringcar met een gewone deur die een lus door West- Bay en Al Bidda park rijdt. Zoals zo veel dingen die de emir ooit geregeld heeft, is dit openbaar vervoer gratis. Hij rijdt pas sinds onlangs en er stond een artikel over in de lokale krant. Mijn collega Henk Heijerman mailde de redacteur van de krant (zijn email stond ergens) om te vragen hoe het met de dienstregeling zat, maar die kende die man ook niet en kun je ook niet echt vinden bij de bushalte. Het lijkt dat ze overdag elk kwartier voorbij komen en de bus is wel handig om je te verplaatsen in een wijk waar de grote gebouwen ver uit elkaar liggen en je als voetganger tussen gevaarlijke verkeerssituaties door moet laveren. Ook de groene bussen, die vaak interlokaal zijn hebben een doorsteek naar het uiteinde van West- Bay, ook daar weet je niet echt wanneer er eentje gaat komen. Was er wel een dienstregeling dan zou het verkeer die verstoren. Routeplannen zijn er gelukkig wel. Ik heb nog niet in de West- Bay bus gezeten. Het lijkt voor een buitenstaander onpraktisch dat voor zoiets een touringcar wordt gebruikt en niet iets stadsbusachtigs.

We komen de Tornado tower tegen, een kantoorgebouw, voltooid in 2008 en bekroond met een architectuurprijs voor hoge gebouw in het Midden Oosten en Afrika. Hij ziet er wel uit als een tornado, doch ook wel als een bloemvaas. Het Duitse piekhelm gebouw staat ook nog eens op de foto, in de volksmond is de naam condoom nog gebruikelijker. Hij staat aan de Al Corniche.

De Sheraton roundabout en de roundabout daarnaast zijn opgebroken en worden vervangen door verkeerspleinen met verkeerslichten. Qua capaciteit konden ze de toegenomen verkeersvraag niet meer aan. Die is voor een rotonde lager dan voor een verkeersplein. Er stond de laatste tijd altijd politie om het verkeer tijdens het spitsuur in goede banen te leiden. Is een van de werken die Ashghal laat uitvoeren. Echter het aanleggen van de rotondes geeft ook veel overlast. Je weet als voetganger niet waar je moet blijven met de afzettingen. Sommige mensen beginnen met hun kinderen over de rotonde tussen het verkeer door te lopen....

Langs de Al Corniche was het een drukte van belang. Om gezond te blijven kreeg iedereen van de Lulu Supermarkten een drinkflesje, banaan en appel aangeboden (bah fast food waar Qatari's ook van houden. Er bestaat ook een Burger King Roundabout). Nog wat rondgelopen. Veel was ingericht voor spelende kinderen. Er werd ook reclame gemaakt voor het Wereldkampioenschap Handbal van 2015 in Qatar.

Eigenlijk wordt dit kampioenschap ook georganiseerd om ervaring op te doen in het organiseren van grote evenementen. Deze week was trouwens ook de Wielertour van Qatar voor vrouwen en een Tennistoernooi. Volk en emir hebben iets met sport. Ook Orrie de Oryx van de Aziatische Spelen van 2006 had een iets ander decor gekregen. Bij Orrie staan ook een ouderwets postkantoor en een ouderwets politiebureau. Naast het echte hoofdpostkantoor dat ik weet te liggen, maar er nooit was, is dit het enige postkantoor waar ik weet van heb.

Er was iemand aan het stunten in de haven met een Jet Ski met stofzuigerslang en een plaatje waar hij dan op kon staan. In Al Bidda Park aan de overkant gebruikten alle kinderen de skatebaan als glijbaan. Misschien een gebruiksaanwijzing erbij zetten? Nou ja, ze vonden het leuk en vele broeken werden weer versleten. De dag werd beëindigd met een groot vuurwerk. Wordt vervolgd.......

Deze Blog  wat over de buurlanden van Qatar.

Het grootste buurland is natuurlijk Saoedie Arabië. Dit is ook een absolute monarchie met een koning (Abdullah).  Je kunt er vanuit Qatar ook over land heen en je passeert 2 grensposten (de doortocht duurt  ongeveer 1 uur). Binnen een dag rijd je naar Riyadh (hier zeggen ze Al Riyadh). Het is natuurlijk aan te raden bij daglicht er heen te rijden. Het land is groter dan je denkt. De Tunesische contactpersoon voor overheidszaken van EC Harris waar ik al verschillende keren mee op pad ben geweest is ook wel eens over land van Qatar naar Tunesië gereden. Dat ging via Saoedie Arabië, Jordanië, Egypte, Libië en Tunesië zelf. Je bent er een kleine week mee bezig. Om vanuit Qatar tot in Noord Saoedie Arabië te komen is ongeveer de afstand Maastricht tot in Zuid Spanje bij de Middellandse Zee. Er wonen heel weinig mensen in Saoedie Arabië. Een goede telefoon is wel handig bij autopech (in Qatar is er woestijn dekking, ik hoop in het buurland ook) en dat mensen weten dat je onderweg bent en een telefoontje bij aankomst plegen is ook wel een punt.  Het land is conservatiever dan Qatar, Oman en de andere Emiraten. EC Harris is er betrokken bij de metro in Jeddah en ook de Kingdom Towers in dezelfde stad. Dat worden nu het hoogste gebouwen ter wereld en zullen de Burj Khalifa in Dubai onttronen. Een beetje tegen elkaar opbieden gebeurt in de regio wel. Die metro van Jeddah maakt deel uit van een toekomstig lightrail netwerk om de stad dat ook Mekka en Medina zal bedienen, de heilige plaatsen van de Islam. De bedevaartgangers komen altijd aan op het vliegveld van Jeddah, voor zover ze niet per autobus komen (dat wordt vanuit Qatar ook gedaan bijvoorbeeld). Jeddah ligt helemaal aan de andere kustlijn met Egypte van het Arabische schiereiland.

Een ander nabij land van Qatar is Oman. Er werken veel Omani’s in Qatar. Het is nog een land waar je een Omani als taxichauffeur kunt aantreffen. Ze lijken met veel minder geld ook gelukkig. Ze hebben een voor het land karakteristieke tulband. Inmiddels is er ook “wat olie” gevonden in Oman, met name in wat eens een natuurreservaat voor al eerder genoemde Oryxen was. Nou dat is dus inmiddels weg en er wordt volop geboord. Verder staat het land bekend om wild stromende rivieren en heuse bossen, dus er wordt veel vakantie gevierd en gekampeerd. In de hoofdstad Muscat heeft EC Harris ook projecten gedaan. Het is een relatief stabiel land. Een stuk van het land ligt als enclave in de Verenigde Arabische Emiraten aan de Straat van Hormuz met Iran. Er wordt daar schijnbaar veel gesmokkeld naar Iran.

Dan heb je de Verenigde Arabische Emiraten. Ze werden net als Qatar onafhankelijk in 1971 van de Britten. De 2 bekendste van de 7 Verenigde Emiraten zijn Abu Dhabi en Dubai. Abu Dhabi is het grootste emiraat en Dubai heeft naar verhouding de grootste stad. De relatieve vrijheid heeft de Emiraten veel voorspoed gebracht. Dubai is min of meer het pretpark van de regio. Van het bestuur van de Verenigde Arabische Emiraten levert Abu Dhabi altijd de president/ staatshoofd van de Verenigde Arabische Emiraten (de sheikh/emir van Abu Dhabi) en Dubai de eerste minister (deze functie is belangrijker). De andere 5 emiraten zijn een stuk kleiner en hun grondgebied ligt ook versnipperd.  Het zijn respectievelijk: Sharjah, Ajman, Fujairah, Ras Al-Khaimah, Umm Al-Khaimah. Omdat ik hier woon ken ik die natuurlijk allemaal uit het hoofd. Dat grondgebied wisselt zich trouwens af met dat van Oman (zie kaartje en tekst hierboven).  Bewoners van de regio kunnen vrij reizen, doch indien je van het ene stuk Oman naar het andere wil, moet je dit als westerling per boot doen. Een soort Baarle Hertog en Baarle Nassau oplossing zijn ze daar niet van plan. Die 5 heel kleine emiraten hebben ook een emir! Eigenlijk zijn al die emiraten zelfstandig bestuurde provincies. Historisch hebben ze veel met Saoedie Arabië te maken, doch Saoedie Arabië bestaat al sinds 1932 en de andere 9 emiraten zijn pas in 1971 onafhankelijk geworden van het Britse Koninkrijk  omdat de Britten daar belangen hadden. Tegen die tijd waren de landen natuurlijk uit elkaar gegroeid.

Ik zei  9 emiraten,  7 zitten in de Verenigde Arabische Emiraten en de andere 2 zijn Qatar en Bahrein. Die konden in 1971 niet tot een akkoord komen met de andere 7 (een van die 7 trad ook al iets later toe). Inmiddels is die behoefte er natuurlijk helemaal niet meer want al de landjes concurreren met elkaar met betrekking tot het organiseren van dingen, zoals Qatar met het WK 2022, ofwel ze zitten elkaar met andere dingen in de weg. Ze pretenderen bijvoorbeeld allemaal de stad met de vliegveld hub van de regio te hebben :

Dubai: met Emirates als flagcarrier

Abu Dhabi: met Etihad als flagcarrier

Qatar/Doha: met Qatar Airways als flagcarrier

Bahrein/Manama: met Gulf Air als flagcarrier. Gulf Air was vroeger de flagcarrier van al die landjes en opereerde vanuit Abu Dhabi, dat in de Britse tijd het belangrijkste was. De maatschappij bestaat al sinds 1945, is opgericht door Britse piloten na WO II, maar is duidelijk voorbij gestreefd door de andere drie.

Overigens worden importauto’s voor de regio meestal eerst in Dubai geïmporteerd. Dat schijnt relatief het gemakkelijkst te gaan. Om het daarna van Dubai naar Doha te vervoeren en ingeklaard en wel te krijgen schijnt nog een tijd te duren…. Veel auto’s in Doha hebben nog een soort importcertificaat op een ruit hangen dat ie echt legaal in het land is. Met onderdelen gaat het net zo, dus veel importeurs/dealers in de regio hebben daar een voorraad van. Net zoals dat bij ons in Europa ook ging voor pakweg 1990. Ook zo’n punt van zorg, als terzijde, in Qatar, is de toenemende behoefte aan dieselolie bij het goed op gang komen van bouwactiviteiten voor het WK 2022! Vrachtwagens en ook bussen rijden meestal op diesel, bouwmachines en aggregaten lopen er ook op, terwijl de raffinage- en distributiecapaciteit van het land vooral is toegesneden op benzine.  Daar zal links- of rechtsom nog een mouw aan gepast moeten worden!

 Qatar probeert met Doha Dubai als zakelijk centrum naar de kroon te steken. Wat betreft het pretpark achtig gedeelte van Dubai heeft Qatar veel minder behoefte dat ook in Doha te hebben omdat het land een behoorlijk stuk conservatiever is. Qatar heeft ook veel gas en heeft en had ook olie die ze wat minder graag met de anderen delen.

Bahrein is de eilandstaat in de Golf die inmiddels met een brug met Saoedie Arabië is verbonden. Die heet Koning Fahd (van Saoedie Arabië) brug. De hoofdstad van Bahrein is Manama en het land heeft zo’n 1,5 miljoen inwoners. Het landje is iets progressiever dan Qatar. Qatar hoorde vroeger bij Bahrein en de landen hebben ook een woelige geschiedenis gehad om daarna zelfstandig verder te gaan. Inmiddels kunnen ze wel goed met elkaar opschieten. Er ligt een brugverbinding Qatar- Bahrein in het verschiet waar behalve autoverkeer ook een HSL trein overheen moet. Een soortgelijke HSL trein is naar Riyadh en Jeddah gepland. De verbindingen Qatar met de Verenigde Arabische Emiraten zijn alleen in de lucht goed. De wegverbindingen zijn van een niet al te hoog niveau en je rijdt er niet linea recta naar toe maar eerder met een omweg. Er is geen HSL naar de Verenigde Arabische Emiraten gepland vanuit Qatar. Ze hebben hier en daar belangen die tegen elkaar indruisen, met name op economisch gebied.

Koeweit ligt veel verder weg en ligt meer in het Irakse invloedsgebied (ook zo’n plek die de Britten lang vasthielden). De woelige geschiedenis van enkele decennia geleden weten we allemaal nog wel.

Om op Bahrein terug te komen, de nationale vlag lijkt heel erg op die van Qatar. Beiden hebben een zigzag zaag gedeelte van 9, die de 9 emiraten weerspiegelen (de Verenigde Arabische Emiraten , Qatar en Bahrein). Het witte gedeelte weerspiegelt de vrede. Het rode gedeelte in Qatar is het bloed dat vergoten werd om onafhankelijk te worden en in Bahrein is dat bloed oranje. Volgens mij is daar ook onderlinge ruzie mee bedoeld. Qatar heeft als “National Day” 18 december en in Bahrein is dat 17 december, dat lijkt dus ook erg op elkaar. Ze kunnen op TV elkaars parade zien ja. Bahrein heeft ook enige welvaart van oliewinning. Een lang twistpunt tussen Qatar en Bahrein was de soevereiniteit over de Hawar eilanden. Dat had ook met olie- en gaswinning te maken. Het Internationale Gerechtshof in Den Haag heeft de eilanden in de afgelopen 10 jaar aan Bahrein toegewezen.

Administrative Divisions of UAE 

The United Arab Emirates is a federation of seven emirates, their capitals have the same name as the emirate:
(In brackets the number of the emirate on the map) 
(1) Abu Dhabi
(2) Ajman: 1 exclave
(3) Dubai: 1 exclave
(4) Fujairah: 2 exclaves
(5) Ras al-Khaimah: 1 exclave
(6) Sharjah: 3 exclaves
(7) Umm al-Quwain

Areas under joint control:
(8) Fujairah and Sharjah
(9) Oman and Ajman

Disputed Areas:
The islands of Lesser Tunb, Greater Tunb, and Abu Musa are under Iranian administration but claimed by UAE.

Vlag  van de Verenigde Arabische Emiraten

Vlag Abu Dhabi

Vlag van Dubai

Vlag van Qatar

Vlag van Bahrain (Bahrein)

Vlag van Saoedie Arabië

Vlag van Kuwait (Kuweit)

Vlag van Oman

In afwachting van het eigen transport goed nog wat te vertellen over mijn huidige wijze van verplaatsen!

In de meeste gevallen maak ik gebruik van de “limousine service” van de project control firma Jacobs. EC Harris werkt nauw samen met Jacobs bij de Doha Metro. Ze hebben een India’s bedrijf in de armen genomen “Sajeed”. Alle “drivers” zijn “Jacobs approved”. Wellicht gaat er een HRM medewerker regelmatig proefrijden? Dat houdt in de praktijk in dat ze beschaafd rijden rekening houdend met hun lading achterin en dat ze ook anticiperend rijden om ongelukken te vermijden. In de gewone groene taxi’s wil je nog wel een keer wagenziek worden van de brute rijstijl van snel optrekken en hard afremmen (= schrap zetten achterin!) en die auto’s floepen ook nog wel eens overal tussendoor met risico op aanrijdingen. Bij oversteken van wegen loop je als voetganger, bij een aanrijding, de meeste kans dat het aanrijdende voertuig een groene taxi is.

Ook wel handig van “Sajeed” is dat de chauffeurs alle bestemmingen van de Doha Metro Red Line weten te liggen (naast de gangbare bestemmingen). Een site office van de Red Line North ligt ergens middenin de wijk bij het vliegveld. Zelf heb ik moeite om die bestemming terug te vinden en het rondrijden met willekeurige chauffeurs is zo wie zo een regelrechte ramp in Doha. Die weten reguliere bestemmingen al lastig te vinden, daar heb ik het al eens over gehad.

Jacobs heeft een wat groter bedrijf voor zijn personentransport uitgezocht. Het blijkt in de praktijk dat de meeste “limousine services” gerund worden door Indiërs die hun oorsprong hebben in de Kerala provincie van India, die ligt in het zuiden van India. Meestal zijn ze van Islamitische afkomst.

“Sajeed” wordt dus gerund door directeur eigenaar Mohammed Sajeed.  Hij heeft 15 auto’s op de weg die meestal Westerlingen van en naar bestemmingen brengen. En de meeste chauffeurs hebben ook een kaartje “Jacobs approved driver” ophangen. Dat kaartje hangt meestal aan de binnenspiegel naast een Islamitische rozenkrans. Zoals mensen in het westen soms Christoffel hebben hangen. Soms hangt het kaartje aan de sleutelhanger van de contactsleutel. Bij Jacobs zijn ze heel erg bezig met HSE issues, trouwens best wel handig om bezig mee te zijn in Doha. Een planner van Jacobs is al dood gereden bij het oversteken van een 2 keer 4 baans weg op een willekeurig punt in Doha. Dat gebeurde redelijk in het zicht van de andere werknemers… Altijd oversteken bij de verkeerslichten bij grote wegen hier. Sajeed heeft 10 Honda Accords, meestal in witte kleur en een stuk of 5 Toyota Camrys. De achterraampjes zijn geblindeerd. Er zitten ook enkele zwarte auto’s tussen. De auto’s worden altijd dagelijks gepoetst en ik krijg de indruk dat ze er ’s  ochtends een parfumgeur in loslaten. Het ruikt altijd fris. Bij piekproblemen bij de dagranden kan Sajeed ook terugvallen op enkele kleinere collega bedrijven van Indiase oorsprong. Sommige van die “drivers” zijn ook “Jacobs approved”.

Mohammed Sajeed rijdt zelf ook nog. Ik heb hem wel al eens als chauffeur gehad en ook wel eens wat langer gesproken. Hij heeft zijn limousineservice al sinds 1995 in Doha. Hij heeft de stad ook zien veranderen sinds die tijd, waaronder ook de bouw van het complete West- Bay gedeelte. En bij veranderingen hoort ook de toegenomen verkeersdrukte. Volgens mij heeft hij ook enkele broers in het bedrijf. Hij gaat af en toe voor wat langere tijd naar India terug om wat sfeer te proeven en wellicht doet hij daar zakelijk ook nog wat. Dan heeft een van de andere broers de leiding. Laatst werd ik rondgereden door zijn jongste broer die enthousiast vertelde: “I’m Sajeed’s youngest brother!”. Hij had nog enkele jongensstreken ja.

Het leuke van het bestellen van een auto bij Sajeed is dat je telefonisch altijd de nummerplaat van de auto die onderweg is naar jou krijgt doorgeSMSt.  “Number 595645 outside sir”. Dat is een minuut of 5 voor aankomst van de auto. Tegen die tijd heb je je boeltje wel gepakt en sta je zelf ook buiten. Je weet dan in welke auto je moet gaan zitten en het is ook een middel tegen kapers op de kust wat hier in Doha wel gebeurt, daar had ik het ook al eens over. Ik heb dat eens bij Mohammed Sajeed nagevraagd. Hij heeft die boodschappen ingeprogrammeerd in zijn GSM en verstuurt die bij het verdelen van de auto’s over de aanvragen. Het nummer van de beller heeft hij immers. Zelf rijdt hij dan ook nog steeds…

Overigens laat EC Harris zijn mensen overwegend rondrijden door een soortgelijk India’s bedrijf “Abu”, dat wat kleiner is. Mijn keuze voor het grotere bedrijf is ingegeven door het feit dat ze meer bestemmingen uit het hoofd weten (bij alle chauffeurs, en met name die, die voor de Metro van belang zijn) en ze ook meer auto’s op de weg hebben en bij plotselinge vraag sneller ergens kunnen zijn. Wat Sajeed ook erg siert is de klantvriendelijke oplossing  bij een incidentje onlangs bij een bankbiljet van 100 Riyal te weinig terugeggeven (20 euro) van 500 Riyal. Ik merkte het pas op de werkplek en  ik kreeg dat later op dezelfde dag zonder meer terug. Ze wilden het ook eerder nog langs komen brengen… Maar dat hoefde voor mij nou ook weer niet. De dag erna bij de betreffende chauffeur nog veel excuses….  “I’m so sorry sir!”. Die wilde de 100 Riyal nog eens teruggeven. Het gaat om ritjes van een euro of 7 per stuk.

Het appartementengebouw heeft ook een limousineservice “Rock Limousine”, ik neem ze wel eens als ik onverwacht weg wil. Doch die zijn schijnbaar wat minder lang in het land want die weten niet alle bestemmingen te liggen. Het is natuurlijk wel interessant als je chauffeur tijdens de rit met de achterban begint te bellen hoe hij nu verder moet rijden om op de bestemming te komen, ik heb dat liever niet. Of het onderweg bij collega chauffeurs gaat vragen. Ik heb in zo’n gevallen ook vaak aanwijzingen gegeven, doch soms weet ik het ook niet.

Goed ik voeg nog enkele plaatjes bij van de herontwikkeling van die wijk Msheireb. Ik heb vorige keer de oude plaatjes laten zien van Doha, nu enkele van hoe de firma “Msheireb properties”, met een tentoonstelling op een ponton in de baai van Doha, denkt dat het moet gaan worden. Dat gaat dus om één van de oudste wijken van Doha. Trouwens de spelling van dergelijke plaatsen van locaties is variabel. De officiële spelling is in het Arabisch. Wat betreft de spelling in Latijnse tekens geven verschillende partijen daar vaak hun eigen draai aan. Bovenstaande spelling is de meest voorkomende. Bij die brief onlangs aan dat hoofd van de Qatarse Scouts moesten we ook onze draai geven aan de naam van de goede man. Zijn officiële naam is in Arabische tekens.

Hoe gaat het nu?

Vorige week de bijna laatste stappen genomen in het verkrijgen van een living permit. Ik ben weer opgepikt door de medewerker voor dit soort zaken van mijn werkgever. We gingen voor vingerafdrukken. De vingerafdrukken van alle immigranten zijn opgeslagen. Gelukkig kende hij wel de mensen ter plekke, want we waren gelijk aan de beurt. De wachtstoelen waren trouwens een soort bioscoopstoelen! De afdrukken van alle vingers samen worden genomen, doch ook de individuele vingers en de handafdruk. Zal wel dat er hier weinig criminaliteit is.
Het weekend ervoor was ik met Henk Heijerman onderweg naar de Souq om daar een tradtioneel muziekfestival te zien. Langs de Al Corniche kun je ook de tentoonstelling over Mscheirib zien, dat is de meest oude stadswijk naast de Souq van Doha. Ook enkele fototjes van plattegronden van heel lang geleden getrokken. Wat is de stad sinds die tijd gegroeid. Het Al Koot fort uit 1927 staat er ook nog steeds. Het was een kazerne en gevangenis. Je kunt het bezichtigen naar afspraak, doch dit weekend werd de telefoon niet opgenomen, dus dat zal voor later zijn. In de Souq trouwens ook het valkenhospitaal gezien voor de valken die daar verhandeld worden. De grote tent is normaal het domein van de valkenhandelaren.
Voor de rest gaat alles zijn gangetje. Vanavond ook bij mijn buren uit de U.K. en Zuid Afrika op bezoek geweest. Die zijn hier voor het aanleggen van telecommunicatielijnen en IT voorzieningen.
Wat weinig geblogd, ik heb mij enkele dagen wat minder lekker gevoeld.

Skoda, MG en Aston Martin

Ik ben hier bij alledrie de merken op bezoek geweest. Onderweg trouwens een rijdend Mercedes Benz vrachtwagen kunstwerk gezien. De dealers liggen naast elkaar langs de grote Salwa Road bij de Midmac Roundabout. De Aston Martin dealer is raar genoeg de grootste. Er stonden maar liefst 12 Aston Martins en de plaatjes zal ik jullie niet onthouden. Ook 4 deurs limousines met kuipstoelen achter! Zoiets heb ik eerlijk gezegd nog niet gezien. De meeste waren van het model DB 9, doch ook de Vanquish was er en nog enkele andere typen. Er zijn vast oplettende lezertjes die mij terugmailen wat het allemaal was. De vanaf prijzen zijn hier vanaf zo'n 60.000 euro (300.000 QAR). Er zitten hier immers geen enkele misdadige belastingen op die geld stelen van burgers. Het was wat te veel voor mij in één keer. De welwillende importeur vertelde mij dat één van zijn klanten de "emir son" was, dat is in lokaal spraakgebruik de huidige emir. Hij heeft geloof ik een Aston Martin Vanquish. De vorige emir wordt meestal de "emir father" genoemd. Hij gaf ook toe, ja ze zijn wat minder bedoeld voor dagelijks gebruik, hij zal er wel vooral af en toe de Al Corniche mee op en af rijden.
Als bijvangst heeft hij in een kleiner stuk showroom auto's staan van het inmiddels Chinees geworden MG. Toen MG- Rover failliet ging in 2005 kocht Nanjing Motor alle spullen in de fabriek en de fabriek op. En Saic had alle rechten op de Rover auto's daarvoor al een keer verkregen. Alhoewel Nanjing in Nanjing een nieuwe fabriek bouwde om de Rovers en MGs weer te kunnen bouwen kregen ze zelf een acuut cashflow probleem. SAIC was inmiddels, zonder meegenomen spullen, nagemaakte Rovers gaan bouwen onder de naam Roewe. Uiteindelijk nam SAIC na tussenkomst van de Chinese overheid Nanjing over en sinds 2008 of zo kwam de zaak in een stroomversnelling. De oude MG/Rover modellen worden langzaam uitgefaseerd en vervangen door SAIC MGs. Roewe wordt alleen in China gevoerd. Er zitten nu importeurs in het vrijwel alle landen in de golfregio, Jordanië en Irak, Noord Afrika en de meeste landen van Zuid- en Midden Amerika, naast de U.K. welteverstaan. In Longbridge in Engeland zouden nu weer modellen MG 3 en 6 van de band rollen (ook voor West- Europa?). Het totale modellengamma bestaat uit MG 3, MG 6, MG 350, MG 550, MG 750 (dat is nog de oude Rover 75/MG ZT). De MG 950 met op Buick onderstel met GM 3 liter motor wordt ook verwacht. Die kom je in Europa tegen als Opel Insignia. Waarschijnlijk wordt de MG 750 dan teruggetrokken. Deze laatste kon ik als tweedehandse nog krijgen met 2000 km. Allemaal erg nette auto's. Ze voldoen aan ofwel Euro IV of V emissie- eisen en de NCAP botsproefnormen (5 sterren). Dus die zullen wel een keer tot bij ons komen. De MG 550 is een ingekorte 750, wel grappig om te zien trouwens! Veel van deze zaken zijn in Longbridge in Engeland ontworpen en dat geldt ook voor 2 nieuwe motortypen, een 1300 en 1500 motor 4 cilinder in V vorm. Die zijn ontworpen door mensen van het oude MG Rover Powertrain. De oude K series 1800 wordt ook nog gevoerd. O ja, die MG 750s zijn hier meestal 2,5 liter 6 cilinder. De dealer gaf aan ook genoeg onderdelen in voorraad te hebben! Is schijnbaar al door iemand naar gevraagd! Van de "oude Rover 75/ MG ZT" had hij er indertijd 185 verkocht en van de Chinese 750 89 stuks. Alle MGs voor budgetprijzen trouwens.
De Skoda showroom. Allemaal benzinemodellen. Sedannen zijn veruit populairder hier dan stationwagons of hatchbacks, dus die laatste staan dan ook niet echt in de Showroom. De dealer verkoopt ook Seat op een andere plek. Er worden vooral Octavia's verkocht (die kosten hier tussen de 14.000 en 17.000 euro). De Superb kost hier in 2.0 liter benzineuitvoering in alle opties 22.000 euro. Dat is ook zonder steelbelastingen. In Qatar gaat men meestal niet voor budgetuitvoeringen van grote bakken. De Superb stationwagon heeft een wachttijd van een maand of 2, die moest nog door de douane. Tot de volgende keer.