DESS School

Net zoals eerder in 2013 waren we als "explorer scouts section" weer uitgenodigd om een opkomst samen te hebben met de welpen (cubs) en de scouts.
Sommige explorers hadden een spel bedacht. Ik moest ook met scout Malou praten die wilde een tolkeninsigne hebben (want ze is Nederlandse en komt eigenlijk uit Nijkerk in Gelderland waar ze maar ooit 3 jaar gewoond heeft). Ze zat 5 jaren bij de 1st Kuwait Scouts group en nu dus enkele jaren bij de 1st Doha Scouts. Beiden horen bij British Scouting Overseas. Dat insigne kreeg ze dus wel.

Vanwege een verlate St. Joris viering (St. George's Day) moeten we Zaterdag 3 mei langs de Britse ambassadeur en de District Commissioner paraderen en daar moest behalve het lopen ook een song voor worden geoefend. Ik moet dan de laatst komende groep aanvoeren en dat zijn dus de 1st Doha Explorers waar ik de speltakleider van ben. In de praktijk heb ik dat een jaar of 40 het laatst gedaan, toen in gelid lopen ook nog heel gebruikelijk was in de scouting in Nederland, vooral bij de Katholieke Verkenners.
Wel apart, als je bedenkt dat van onze groep er maar eentje de Britse koningin als staatshoofd heeft (en die jongen heeft nog wel een dubbele nationaliteit en dan is die tweede nationaliteit ook nog de Canadese!).

Verder onthulden we onze nieuwe uniformen met badges, die we op St. George's Day zullen dragen. Dat kwam allemaal mee in mijn koffer uit Nederland, uniformen en T shirts en trouwens ook sommige van de insignes. Orianne had de insignes bij een Indiase kleermaker er met spoed op laten naaien.

Ik zal nog wel berichten over die St. George's Day!

Clothes for Charity event 26/27 april 2014.

Nog kersvers vanuit het vliegtuig terug naar Doha en zonder thuis te zijn geweest, werd ik door Orianne meegenomen naar het Clothes for Charity event.
Hierbij moesten in 24 uur zoveel mogelijk kleren verzameld worden en als het record gebroken werd (het vorige stond op 12,5 ton bijeen gehaald in Vietnam kwam dat in het Guiness book of records. De kleren zouden naar de Filippijnen, De Centraal Afrikaanse Republiek en Yemen gaan. Er waren inderdaad ook veel Filippino's ter plekke die kwamen helpen.
Orianne was van de partij met 3 explorers en ik later dus ook.

Er werden in 24 uur maar liefst 29 ton bijeen gehaald en er was dus ook een certificaat uit te reiken door het bekende boek, waarvan de vertegenwoordigende persoon ook op de foto's staat.

Een en ander vond plaats op de terreinen van het Aspire Park. Het uiteindelijke feestje met het certificaat e.d. vond plaats op een podium bij het grote scherm in het park. We hadden het Guinness Book certificaat ook even vast.

Geniet van de foto's.

Uit het vliegtuig!

Ik heb vanuit het vliegtuig verschillende leuke foto's genomen van Doha en Qatar, terwijl nog geeneens naast het raam zat. Enjoy!

Nog 2 tripjes

Allereerst ben ik nog een keer wat gaan zwemmen bij Fuwairit en toen zijn ook wat kiekjes met de Forester gemaakt.
De Camel Racetrack ben ik ook nog een keer met Henk Heijerman gaan bezoeken en toen bleken er voorbij de Racetrack nog verschillende kamelen in het wild te grazen. Nou ja voor zover ze iets konden vinden in de woestijn. Is het bordje pas op voor kamelen toch niet voor niets. Ook het bordje verboden voor oldtimers om in te halen (wel toegestaan voor moderne Landcruisers?) weer tegen gekomen.

Bij het Islamitisch museum heb ik trouwens ook nog een fietsverhuur gevonden. De mountainbikes kun je vanaf 12.00 tot 16.00 uur huren voor 35 QAR per uur. Wel op het heetst van de dag, waarom niet 's morgens?

In Zekreet ben ik ook met Henk Heijerman geweest. Er zijn verschillende paadjes die ik nog niet gehad had en het gaat met de Subaru Forester 2.5 ook beslist beter dan met de GMC Acadia 3.6. Dit alles op benzine uiteraard. De Forester is gewoon een stuk lichter en je hoeft je niet zo zorgen te maken om vast te komen zitten.
Langs het surfkite strand aldaar kwamen we ook. Daar zaten een viertal Amerikanen vast met een Kia Sportage. Ze waren natuurlijk door het natte stuk strand gaan badderen. Dat wordt natuurlijk echt baggeren (het is net cement), vooral als mevrouw de AWD schakelaar pas inschakelt als ze eenmaal vastzit. En andermaal heeft deze auto een AWD waarvan de computer op tilt raakt, net zoals bij de GMCs, als je het net nodig hebt.
Gelukkig is de Forester permanent AWD. Sommige mensen denken ook dat ze zo maar overal met een lichte SUV kunnen rijden op de koop toe. Ik kom dan wel op veel plekken, maar ik rijd ook wel eens even om als het handiger is. Alleen de weg naar de Inland Sea is voor mij wat riskant alleen.
Nou ik had geen trekkabel mee (nog te kopen wellicht) en bestuurder van een Chevrolet Tahoe wilde hulp bieden. Die ging ergens wat kabeltjes lenen. Nou dan zie je vervolgens dat mensen met een dure auto nog steeds niet terrein kunnen rijden. Ze hebben vooral een dure auto. Die man dacht door heen en weer te rijden een pad voor zichzelf vrij te maken en zat vervolgens bijna zelf vast. Hij had ook ventielen om de banden leeg te laten lopen en kon met moeite de trekhaak vrijmaken van de auto. Hij had hem nog niet zo lang en zag er onberispelijk uit. Na zeker een uur gesukkel stond de Kia Sportage nog steeds vast. Ik had aan Henk maar eens voorgesteld maar eens verder te gaan, per slot van rekening schieten we ook niet op met het aanschouwen van andermans ellende. Bij het weggaan bleken de "slachtoffers" nog een tweede auto langs het strand te hebben staan. 2 personen daar maar heengebracht en toen maar vertrokken.  Als je door lastig terrein gaan hier, kun je zo wie zo de personen beter over de voertuigen verdelen. Op die parkeerplek van die andere auto, ook zo'n Kia Sportage, stonden meer mensen met geschiktere voertuigen voor het karwei.

 Nog de weg van Dukhan naar Zubarah proberen te rijden. Zonder het echt te willen gebruikten we een van de weggetjes die op de kaart als zandweg staan aangegeven. Deze was inmiddels gedeeltelijk geasfalteerd, heel verwarrend, maar het laatste stuk was nog steeds binnendoor. Het blijft leuk dit te rijden, dus wellicht kom ik nog wel terug met de GPS om binnendoor verder te kunnen. 2 Suzuki Jimnnies en een oude Toyota Landcruiser tegen gekomen. Weer iets voor Levi om vooral naar te kijken.

Laatst ook nog naar de bioscoop geweest. In de City Center Shopping Mall zit er een met een stuk of 12 zalen. In de Villaggio Shopping Mall zitten er nog meer van hetzelfde concern. Misschien dat er nog wel enkele in shopping malls zitten. Die shopping malls zijn zo gelegenheden om van alles en nog wat te doen, supermarkt, diverse duurdere en minder duurdere winkels, Starbucks, bioscoop, grote kinderspeeltuin (laat dit nooit aan kinderen zien  of je zit er de rest van de dag). Alles met volledige airconditioning.

Goed ik kom met de Pasen een weekje terug naar Nederland en België. Vandaar het vliegtuig, alhoewel ik met Qatar Airways terug vlieg en weer terug kom met Lufthansa. Tot later in de maand.

Camel Race Track

Een van de weinige dingen die ik nog niet gezien had in Qatar is de Camel Race Track. Nu worden kamelenracen over het algemeen in de winter gehouden en is het seizoen zo goed als voorbij. Toch dacht ik dat het goed was een kijkje te nemen bij de Camel Race Track, die bij Al Shahaniyah ligt. Dat is dus langs de Nr. 3 road naar Dukhan.
Overigens waren vroeger kleine jongetjes de jockeys van de racekamelen, tegenwoordig wordt het met robots gedaan, want jongetjes kunnen van de kameel vallen en ledematen breken, dat mag niet meer.
Het clubgebouw van de Camel Race Track gevonden. Het is een zeer uitgebreid parcours waarover geracet kan worden. Verder zijn er vele "normale rijdparcoursen" voor kamelenkolonnes. Er is ook uitgebreid gelegenheid tot het fotograferen van kamelen. Waarschijnlijk buitenlandse werknemers laten de kamelen uit en ook de kamelenkalven die vast ook hier gefokt worden. Verder is een soort winkelcentrum om je kamelenvoer te kopen.
Het clubhuis en parkeerplaats waren uiteraard verlaten omdat er geen race was. Toch kon ik een aantal interessante foto's nemen, waarvan hier acte.