Gisteren dan geweest bij de scouts van 1st Doha Scouts , ze komen bijeen in de Doha English Speaking School (DESS). We waren als explorergroep uitgenodigd om ze te ontmoeten. Eigenlijk werd het een samenzijn van verschillende welpen, scouts en explorers. Ik en Orianne (de mede- explorerbegeleider uit Frankrijk) moesten ons erheen haasten in een company car van mijn firma. We werken erg kort bij elkaar in de buurt. Je zit hier na vijfen redelijk vast in het verkeer en het is een redelijke “challenge” om ergens te komen. Je kunt in ieder geval achterover leunen in de auto.

De school ligt in een eigen compound met bewakers bij de ingang. Na schooltijd vindt er van alles en nog wat plaats voor expatriates en hun kinderen, waaronder scouting activiteiten.

Wat scouting voor welpen en scouts betreft gaat het beslist traditioneler eraan toe dan bij ons in Nederland. Ze hebben nog korte broeken (dat is hier geen straf), ze worden nog “geïnspecteerd” voor het vlag hijsen. Ik had trouwens ook van te voren de vraag gekregen of ik een patrouille wilde inspecteren (net als Orianne). Ik wist dat we vanwege ons werk iets later zouden komen, dus dat heb ik laten schieten. Wat betreft scouts is er een soort competitie tussen de 4 patrouilles in zaken die iets met scouting te maken hebben. De stand van zaken wordt bijgehouden op een scorebord. Individuele kinderen zijn erg bezig met insignewerk. De aanwezige oudere welpen hadden gevraagd of ze mee mochten doen, schijnbaar vonden ze het programma van knopen leggen en stokken aan elkaar verbinden erg leuk. Het ging erom welke patrouille zo de langste vlaggenmast kon maken. Nou ja, leuk was het programma wel, echter stabiel genoeg voor een echte  vlaggenmast weet ik niet zo. En zo kreeg je weer een aantal scores op dat scorebord.

Wat betreft de explorers hebben ik en Orianne ons ook voorgesteld en verteld wat explorers doen. Verder hebben de explorers daar natuurlijk zelf ook over verteld. Inmiddels bestaan de 1st Doha Scouts lang genoeg dat er kinderen willen/ kunnen overvliegen. De huidige explorers zijn vooral de oudere broers en zussen van jongere kinderen bij scouting (met gevarieerde nationaliteiten overigens). Explorers draaien in Engeland op districtsniveau omdat daar veel problemen zijn om explorergroepen op groepsniveau qua aantallen geïnteresseerden te laten draaien. Tieners zitten daar meer in sportclubs. Hier in Doha is het natuurlijk één grote groep die ook een explorerunit heeft. Maar ook wij proberen van 7 explorers naar zeker een stuk of 10 te komen. Ze bestaan ook nog niet zo lang! Als je het afzet tegen de 4 bevergroepen, 3 welpengroepen en 2 scoutspeltakken die ze hebben moet het zeker lukken. De welpen en scouts vonden het trouwens leuk om explorers te zien, want zij komen ze niet elke dag tegen…. En voor sommigen was het de eerste ontmoeting.

Dan zijn de twee leiders die in ontmoette iets ouder, maar wel gedreven en ervaren. Net alsof ze veel jonger zouden zijn. Eentje is ook ingenieur en de andere is helikopterpiloot in Doha. De derde leider was er niet, maar die is leraar op een andere school. Ze waren nogal gecharmeerd van mijn badge van het labelterrein Bonaly bij Edinburgh dat ze goed kenden. Een van hun kwam uit Noord Engeland. Een jongen in de explorerleeftijd liep stage. Je hebt in Engeland de Duke of Edinburgh award (dat is de man van koningin Elisabeth) die je kunt krijgen als tiener als je bewezen vormen van leiderschap hebt betoond. Leider bij de scouting zijn is een optie om zoiets te krijgen, schijnbaar is er nog wel vraag naar! Je kunt het in Engeland op je CV zetten als je gaat solliciteren naar een baan.

De explorers hadden zelf ook een spel bedacht. We gingen vlag veroveren. Mijn Landroverstam das was één vlag en de andere was de das van Orianne. Mijn das werd uiteindelijk veroverd. Het was een leuke kennismaking en we zullen nog wel vaker met de scouts optrekken. Volgende week vrijdag komen we weer met de explorers bijeen. Ik ga nog met de Qatarse scouts overleggen om hun labelterrein in Al Khor te gebruiken voor een winterkamp (het is hier nu 24 tot 30 graden). De mensen komen nu weer naar buiten, in de Carrefour liggen kampeermateriaal (slaapzakken, matjes, tentjes) en ook BBQs. Bij een andere afdeling van de Carrefour liggen de kunstkerstbomen en kerstballen voor de westerlingen wel te verstaan. Moslims hebben er helemaal niks mee en het zijn ook geen feestdagen hier. Een kersttripje naar huis zal mij veel verlofdagen kosten.

Bij het sluiten zeiden sommige kinderen, die dat voorbereid hadden, een zelfbedacht gebedje op (dat gaat meestal over dat het de scouts goed mag gaan). Een religieus aspect zit er hier en daar wel nog aan. Wel typisch, want sommige van mijn explorers zijn moslim en zo te zien zouden sommige van de scouts en welpen dat ook kunnen zijn. Nou die bedenken dan in het voorkomende geval dan vast iets anders. De vlag, we draaiden in een gymzaal, hing aan de basketbalzak. De vlag ging in één vloeiende beweging omlaag (floep!). Openen en sluiten is trouwens een redelijk strak gebeuren (zullen we hier eens een groep Nederlandse kinderen loslaten?). Bij “dismissed” salueer je pas en draai je van de vlag weg.

Over Landrovers gesproken, ik was bij de Landroverdealer binnen. Er staan Freelanders, Discoverys, Range Rovers (Sport en Evoques). De eerste 2 heten hier LR2 en LR4. Ze hadden helaas geen folders, die komen binnenkort binnen voor de 2014 modellen. Een LR2 (Freelander) kost hier 34.000 euro en een LR4 (Discovery) kost 55.000 euro. Er stonden ook een verdwaalde Jaguar limousine en sportwagen, daar wordt aan de gevel en binnen niet echt reclame voor gemaakt. Het is geloof ik meer een bijvangst van de dealer….. Tot de volgende keer.