Laatste dingen gedaan voor vestiging in Qatar.

Zoals al eens eerder bericht heb je een  “ liquor permit” nodig om in één speciale winkel sterke drank te kunnen kopen. Zo wie zo moet dan de hele procedure met de residence permit zijn afgerond en moet je een Qatari ID hebben.  Onder expats wordt het pasje ook wel de “booze” permit genoemd.

Je krijgt een brief van je werkgever met al je salarisgegevens mee (die gegevens zijn in Qatar wat minder discreet) waarmee je naar die ene speciale winkel, die afgelegen en aan de rand van stad ligt, gaat.  Die winkel is wat lastig te vinden (je moet weten waar deze ligt) en deze ligt achter een muurtje met portier, die naar drankpasjes of Ids vraagt. De winkel ligt aan de zuid- west kant van de stad, dus ik ben er wel even mee bezig eer ik heen en weer ben geweest.

Hier moet je dan eerst  “naar boven” waar je gegevens worden verwerkt (inclusief godsdienst) en de brief in ontvangst wordt genomen. Tevens wordt weer eens een pasfoto gemaakt die op je pasje komt.  Voor het pasje moet een borg van 1000 QAR (200 euro) betaald worden, dus die raak je liever niet kwijt. Bij het definitief verlaten van het land kun je het pasje terug brengen en krijg je de 1000 QAR terug.

Je mag voor 4000 QAR per 3 maanden sterke drank, doch ook in de winkel aanwezig varkensvlees, kopen. Dat is dus voor 800 euro. Ik heb binnenkort mijn “verlate verjaardag”  (te druk gehad en nog geen drankvergunning) en housewarming (nog te doen sinds half december 2013). Dus ik heb dus al het een en ander gekocht.

De gekochte goederen worden in zwarte zakken gedaan en moet je bedekt in je auto vervoeren. Thuis mogen ze alleen in je huis genuttigd worden en je mag geen overlast geven op straffe van boete en in beslag neming van je drankvoorraad. Je mag je drank ook niet weggeven!

Het is dus een winkel van QDC (Qatar Distribution Company). Probleem is dat drank in soms wel erg grote verpakkingen (een hele grote doos Leffe bijvoorbeeld) wordt aangeboden en de prijzen zijn wel hoger dan bij ons. Er is Heineken, doch ook veel Belgisch bier (Stella Artois, Leffe en Hoegaarden). Doch ook whiskey en nog meer gedestilleerd. Het heeft iets weg van een kleine drankenhandel bij ons met niet het volledige assortiment.

In het afgescheiden stukje met het varkensvlees sta je voor de keuze om complete achterhammen te kopen. Ze hadden ook enkele kleinere pakjes Ierse ham. In ieder geval spare ribs gekocht en thuis lekker genuttigd.

Er was ook zo’n winkel in de Pearl, maar die werd na slechts één morgen al gesloten. Het verkopen van sterke drank levert hier en daar onder de bevolking in Qatar nog steeds veel weerstand op. Er is ook een stroming die verkoop in hotels en de QDC winkel wil terugdraaien. Behalve de QDC winkel kun je dus ook in hotels voor een drankje terecht, deze keer zonder pasje (echter  wel met een scan van je paspoort bij een bouncer). Bij het happy hour tussen 17.00 en 20.00 uur in het W hotel komen veel expats omdat het bier dan tegen halve prijs (= onze prijs) in halve liters ingeschonken wordt.

Wat ik nog niet verteld had is dat op mijn bankpasjes in Qatar alleen mijn voornamen Guy Joseph Mathias staan, een en ander conform Arabische gewoonten. En dus niet mijn achternaam! De voornamen zijn hier belangrijker dan de achternaam. Wel even wennen, in Europa denken ze dus dat ik met dit pasje mijnheer Mathias ben.  Sinds heel kort is Qatar aangesloten op de internationale IBAN en BIC systeemnummeringen van bankrekeningen. Dus ik kan wel heel gemakkelijk overboeken naar bijvoorbeeld België. Een reguliere overboeking van een vast bedrag is gratis en een incidentele overboeking kost 11 euro. Dat is dus ook nog wel te overzien, doch dat moet je niet te regelmatig doen. Wel typisch voor een land waar 5 jaar geleden rijbewijzen bijvoorbeeld met een typmachine gemaakt werden.

Verder ben ik in mijn appartementengebouw de huurcheques (er wordt hier immers vooral met cheques betaald en veel minder met overboekingen en nog veel minder automatische overboekingen) die EC Harris had neergelegd gaan omwisselen voor de mijne. Het blijkt dat het kantoor van de manager van het gebouw (die dat doet voor de landlord) is in een van serviceruimten in de eerste kelder. Hij zit daar met een assistent in een ruimte zonder raam. De ruimte geeft ook toegang tot een telecomruimte en in het “kantoor” zijn ook enkele boilers en dergelijke! Dat was ook wel weer een aparte ervaring. De andere cheques ben ik  gaan terugbrengen bij EC Harris.

Overigens is ook de opmerking dat bedrijven e.d. veel waarborgen willen hebben voor het aangaan van een huurovereenkomst van bijvoorbeeld een woning of een auto. Ze willen altijd een salarisverklaring van de werkgever hebben en soms ook bankgegevens, inclusief saldi van spaarrekeningen van iemand. Een collega van mij met vrouw en kind in hetzelfde gebouw moest het allemaal overleggen bij de lease van een auto, afgezien van de Qatari Ids en rijbewijzen.

Vinden jullie bijgevoegd bij deze blog nog enkele foto's van het bezoek dat Levi en ik brachten aan de MG, Aston Martin en Lotus dealer. Levi is een Lotus aan het passen en moet tussen enkele Aston Martins kiezen. Veel kijkplezier.