Medische keuring

Gisteren naar de medische keuring voor de workpermit (en ook de residential permit) geweest. Ze willen geen zieke personen in Qatar hebben.

Mijn werkgever wil dit graag efficiënt afhandelen en laat werknemers dan op hun werklocatie door een Arabisch en Engels sprekende Tunesiër afhandelen. Er wordt altijd van te voren door de werkgever uitgezocht of bij dergelijke verrichtingen (visa op de luchthaven, medische keuring, vingerafdrukken voor het archief en rijbewijs bij de politie) niet een hele stoet buitenlanders voor een dergelijke overheidsinstantie staan. Ik ben er samen met een Schot geweest. Er hebben wel eens 1000 Nepalezen op het braakliggend terrein voor de medische keuring gestaan. Dan kun je met een en ander een dag of zo bezig zijn. Bij de vrouwelijke afdeling ben je sneller aan de beurt! Die komen natuurlijk niet veel. Het heeft hier met die vele immigranten toch al wat weg van New York rond 1900. Je gaat dus binnen en zitten op een rij stoelen achteraan. Als mensen aan de beurt zijn geweest schuift iedereen weer stoelen naar voren op. Voor aangekomen ga je naar het loket en krijg je van een vrouwelijke medewerker een “admission stempel” op het formulier. Een medisch onderzoek doen ze niet echt meer, dat kan volgens het formulier overigens wel. Er wordt bloed geprikt in een kamertje. Dan daarna naar het kleedlokaal voor de röntgenfoto. Ze willen duidelijk een longfoto nemen en je hangt je jas en hemd in een soort stemhokje. Daar kunnen nog best de kleren van iemand anders hangen en je wacht in een rij op je röntgenbeurt. Ik moest trouwens nog een keer terug, want ze kregen met mijn wat gezette postuur mijn longen schijnbaar niet in één keer gefotografeerd. Ze hebben een stuk of 3 foto’s genomen. Buiten wacht je even en daarna mag je naar huis. De uitslag is gelijk bekend. Eigenlijk willen ze alleen weten of je HIV of Hipatitis B hebt opgelopen. Mensen met dit probleem moeten binnen de week het land verlaten. De werkgever wordt hierover geïnformeerd. Mijn begeleider had het al eens met iemand aan de hand gehad…

Komende maandag voor vingerafdrukken bij de instantie die daarover gaat en daarna komen dan de residence permit en de working permit. Vervolgens moet je nog een alcohol permit halen als je op het enige verkooppunt daarvan kratjes bier wil halen en ook bij de Qatarse politie langs gaan om een rijbewijs te vragen. Daarbij doen ze dan een ogentest naar het schijnt. Ik houd jullie wel op de hoogte.

1st Doha Scouts

Gisteren groepsraad gehad met de medeleiders van 1st Doha Scouts. Een agendapunt was met name de policy met betrekking to de toelating van leden en leiders. Het regiobestuur wil graag 80% Britse leden indien er wachtlijsten zijn. Zo wie zo moeten mensen van een bepaalde nationaliteit vooral de scoutinggroepen van hun land van herkomst opzoeken, als die er al zijn. Zijn die niet voorhanden dan mogen ze toetreden tot 1st Doha Scouts. Er is in de vergadering een ingewikkeld afwerkschema overeengekomen voor de speltakken met wachtlijsten. Die wachtlijsten hebben ze allemaal behalve de explorers. Britten kunnen dit heel ingewikkeld maken, maar het komt erop neer dat Britse kinderen voorgaan, dan kinderen van andere nationaliteiten die al ergens bij de scouting waren , dan kinderen van leiders en dan alle andere kinderen. Verder zal er nog gelet op worden dat kinderen kunnen doorstromen naar speltakken voor een oudere leeftijd. Er zit hier en daar al een beetje opstopping. Nou ja, bij de explorers is vrijwel niemand van Britse nationaliteit. Het was trouwens ook een vraag of we een internationale scoutinggroep zouden worden! Dat bestaat geloof ik nog nergens…  1st Doha Scouts heeft geloof ik zo’n 250 leden en leiders. Én ze zoeken al een tijdje een groepsvoorzitter…. Verder ging het er nog een tijdje over of we naar Engels gebruik een vaandel zouden laten maken dat bij gelegenheden meegenomen kan worden. We gaan als groep iets doen op St. George’s Day (dat zal wel Sint Joris zijn) rond de 23^e april 2013. We hebben verder gesproken over de activiteiten van alle speltakken. De andere leiders waren aangenaam verrast dat de explorers nu wekelijks samen komen en we ook een binnen locatie gevonden hebben. Én de nagemaakte groepsdassen voor de explorers in wat meer glinsterende Arabische stoffen vonden ze echt om te tikken! We gaan trouwens wat aspirant explorers uit de Park House school recruteren. Eentje gaat over een weekje of zo al komen. Het schijnt dat 1st Doha Scouts pas zo’n 2 à 3 jaar bestaan en de explorers ervan pas een jaartje of zo. Waarbij ik erbij kwam toen ze een maand of 4 bestonden. Ja het is duidelijk opbouwen en het is niet alleen de zorg voor de speltak maar ook zorg voor waar samen te komen, kleren laten maken, hoe je je verplaatst, waar je gaat kamperen, hoe je het doet met internationaal reizen, allemaal een tandje moeilijker dan de doorsnee explorer leider in Nederland meemaakt. Orianne en ik hebben beiden veel ervaring in projectmanagement naast scouting en als we onze kennis en ervaring samen leggen kunnen we de explorers goed runnen. Het is naast iets met de kids doen een echt project met hindernissen!

Vanochtend even bij het hoofdkwartier van de Qatarse scouts langs gegaan samen met Orianne. Ook dat is ergens bij de luchthaven. Echter dit is in een van de woongebieden en bijzonder lastig te vinden. De brief voor het winterkamp gedropt. Die is in ontvangst genomen. Hij werd voor de baas van de Qatarse scouts mijnheer Abdullah gelijk in het Arabisch vertaald en hij was er geloof ik wel tevreden mee. Eigenlijk had ik hem ook in het Arabisch kunnen langs brengen, er worden op kantoor genoeg documenten in die taal gemaakt en dat wil iemand best een keer tussendoor afhandelen… Gelukkig hadden ze niet zo veel tijd om koffie te drinken en te kletsen, want naar Arabisch gebruik kun je wel eens wat tijd kwijt zijn aan beleefdheden en een gesprek. Ik moet er verlof voor opnemen… De Qatarse scouts zijn een overheidsorganisatie die ressorteert onder het Ministerie van Onderwijs. Iedereen wordt betaald en ze hebben kantoortijden op Arabische weekdagen van 8.30 tot 13.00 uur dat je ze kunt spreken. Dus niet echt iets om even na je werk te doen. Orianne werd iets later op de dag door de Qatarse scouts teruggebeld. Het was akkoord, maar we zouden nog een programma indienen, dat willen ze wel weten. Én jongens en meisjes mogen wel overdag op het kampterrein samen zijn, maar in de nacht moeten de meisjes ergens anders gaan slapen, d.w.z. niet op het kampterrein. Dat ik samen met Orianne op het terrein zou slapen was weer geen probleem. Nou is het even afwachten of er meisjes mee willen, we hebben veruit meer jongens bij de explorers zitten. De suggestie van de Qatarse scouts dat die meisjes ook nog langs het strand zouden kunnen kamperen vind ik niet zo’n goed idee. Er zijn ook nog leiders die in Al Khor wonen. Mogelijk hebben die nog een kamer of een grote tuin met tuinmuur waar de eventuele meisjes kunnen slapen of kamperen. Inmiddels hebben we wel meer terreinen in beeld waar we wel eens zouden willen kamperen in Qatar, doch het jongens en meisjes in de nacht gebeuren zal wel vaker de aandacht vergen. Het “zo maar” ergens doen zal ook wel niet altijd op prijs gesteld worden.

De buurt.

Bijgaand nog wat foto’s uit de buurt. Je krijgt inzicht in hoe veel Qatari’s wonen in bungalows, die ze hier de term villa’s meegeven. Er staan naar verhouding veel onderstations van de electriciteits leverancier Kahramaa. Veel van die stations worden trouwens aangepast. Ergens staan al een tijdje enkele nieuwe trafo’s buiten voor het gebouw zonder afscheiding om binnen geplaatst te worden. Er is hier niet een cultuur van vernieling dus dat kan wel… Verder regent het ook niet veel. Er is ook een groot verdeelstation in de wijk. Het schijnt trouwens dat Qatar al geruime tijd op zoek is naar meer elektriciteit. Dat houdt ook meer (gasgestookte) electriciteitscentrales in. Veel hotels in West Bay konden daar niet op wachten en daar draaien aggregaten op stookolie. De aanleg van de Doha Metro laat de elektriciteit behoefte alleen maar toenemen en daar moet dan ook nog wat voor geregeld worden. Het punt is natuurlijk dat het ene op tijd voor het andere klaar komt!

Verder nog een gevel waar al een tijd een waterlekkage is. Aangezien het gratis worden mensen waarschijnlijk weinig gestimuleerd het snel te verhelpen. Gelukkig zie ik het voor het eerst. Er is ook een gebouw van Qatar Cool. Dat is eigenlijk een groot aggregaat dat de opgewerkte energie gebruikt voor airconditioning in omliggende gebouwen.

Wat ik wel een leuke uitsmijter vond is de badkamerboiler die iemand bij een Qatars huis aan de buitenmuur heeft hangen. Hij is nu wel wat roestig geworden! Vriezen doet het niet echt, dus het kan wel en binnen neemt hij alleen maar ruimte in. Je kunt om huizen ook wel wat plekken vinden waar mensen spullen laten staan zoals een BBQ of zo. Dat wordt regelmatig gebruikt en niet na afloop weer terug naar huis genomen. Ik ben er ook achter gekomen waartoe de grote tenten dienen die je in sommige buurten ziet staan. Mensen komen daar uit de buurt samen om in de avonduren te kletsen en koffie te drinken. Is weer eens wat anders dan een buurthuis.